اِقتَرَبَ لِلـنّاَسِ حِسَابـُهُم وَ هُم فیِ غَفـلَةٍ مُعرِضُونَ
مَا یَأتیـهِم مِّن رَّبِّـهِم مُّحــدَثٍ إلَّا استَمَــعُوهُ وَ هُم یَلعَبــوُنَ

حسابِ مردم به آنان نزدیک شده، در حالی که در غفلتند و روی گردانند!
هیچ یادآوری تازه ای از طرف پروردگارشان برای آنها نمی آید، مگر آنکه با بازی (و شوخی) به آن گوش می دهند.

سوره ی انبیاء- آیات 1 و 2

...............................................................
پایین نوشت1: به قول یکی از دوستان وبلاگ نویس قدیمی، محضرِ وبلاگ حرمت داره! به همین خاطر هر بار برای به روز کردن و مطلب جدید گذاشتن، وسواس زیادی به خرج میدم و برای نوشتن عجله نمی کنم. این میشه که گاهی فاصله های طولانی بین پستها رخ میده. البته گاهی هم تراوشات فکری بیش از حد غُلیان می کنن و نمی شه جلوشون ایستاد!
پایین نوشت2: برای آیه ای که ذکر شد، دنبال عکسی از کشتار مردم بحرین و یا حوادث قرآن سوزی های اخیر بودم. اما به مورد جالبی برخورد نکردم و جستجو در اینترنت هم بی نتیجه بود.
پایین نوشت3: با ساعت دلم، وقت دقیق آمدن توست
                  من ایستاده ام، مانند تک درخت سَرِ کوچه
                  با شاخه هایی از آغوش
                  با برگ هایی از بوسه...

- محمدعلی بهمنی-

 

 

نوشته شده در شنبه 90/2/3ساعت 7:12 عصر توسط رضوان تو بنویس ( ) | |